Donderdag 10 november zijn 2 agenten neergestoken in Schaarbeek.
Volgens het parket van Brussel had de dader zich eerder die dag bij een politiekantoor aangemeld met de vraag om psychologische zorg.
De politie wou de psychiatrische observatieprocedure opstarten, maar dat ging niet.
Waarom kon de psychiatrische observatieprocedure niet worden opgestart?
Hieronder bekijken we wat die psychiatrische observatieprocedure juist is en wat de voorwaarden zijn.
Een psychiatrische observatieprocedure is de eerste fase van een gedwongen opname.
Normaal is 1 van je rechten als patiënt dat je vrij kan toestemmen in een behandeling of een opname. Bij een gedwongen opname wordt er voor jou beslist en word je gedwongen om een medische behandeling te ondergaan.
De gedwongen opname bestaat uit 3 fases.
De eerste fase is de observatiefase. Die duurt maximum 40 dagen.
Tijdens die observatiefase doet de arts onderzoeken en stelt hij een diagnose.
De tweede fase is het verder verblijf. Dat is de verlenging van de observatiefase.
Als dat nodig is, kan de observatiefase verlengd worden. Het verder verblijf duurt maximum 2 jaar.
De laatste fase is de nazorg. Die fase duurt maximum 1 jaar.
De dader had zich aangemeld bij het politiekantoor met de vraag om psychologische hulp. De politie contacteerde de magistraat met de vraag om de psychiatrische observatieprocedure op te starten. De magistraat kon die procedure niet opstarten omdat de dader niet voldeed aan de wettelijke voorwaarden.
Om gedwongen te worden opgenomen, moeten 3 voorwaarden vervuld zijn.
De persoon moet geestesziek zijn.
Een dokter bepaalt wanneer iemand geestesziek is. Het gaat dan over psychologische of psychiatrische problemen.
De persoon moet een gevaar voor zichzelf of voor iemand anders zijn.
De persoon weigert om zich te laten verzorgen.
De gedwongen opname is een laatste redmiddel.
Als de voorwaarden niet allemaal voldaan zijn, dan kan je niet gedwongen worden opgenomen.
De dader van de steekpartij vroeg om psychologische zorg. Hij wou dus vrijwilligworden opgenomen. Om die reden kon de magistraat de ‘psychiatrische observatieprocedure’ niet opstarten.
De politie had de dader afgezet bij het ziekenhuis zodat hij zich kon laten opnemen. Later bleek dat de man het ziekenhuis had verlaten.
De dader was niet verplicht om in het ziekenhuis te blijven nadat de politie hem daar had afgezet. Het gaat in deze situatie om een vrijwillige opname en geen gedwongen opname.
Wil je meer info over de gedwongen opname?
Click op de afbeelding om meer te weten te komen over Creative commons