Je huurt een caravan op een camping doorheen het jaar. Welke regels zijn van toepassing op je huurovereenkomst?

De regels over de huur van een hoofdverblijfplaats zijn van toepassing als:

1. je de caravan gebruikt als hoofdverblijfplaats. We spreken van een hoofdverblijfplaats als:

• je effectief en voornamelijk woont in de caravan;
• je zelf het contract hebt ondertekend. Indien dat niet het geval is (bijvoorbeeld wanneer je ouders de overeenkomst hebben ondertekend in jouw plaats), moet je in de huurovereenkomst zetten dat jij gaat wonen in de caravan en dat het je hoofdverblijfplaats wordt.

Je domicilieadres hebben in de caravan is vaak voldoende om aan te tonen dat het gaat om je hoofdverblijfplaats, maar het is niet noodzakelijk. De rechter oordeelt erover op basis van de concrete situatie.

Je moet niet voortdurend in de caravan aanwezig zijn. Je kan bijvoorbeeld op zakenreis gaan of worden opgenomen in het ziekenhuis. Je oorspronkelijke adres blijft je 'hoofdverblijfplaats'.

2. de verhuurder zijn akkoord heeft gegeven. Dat kan uitdrukkelijk of stilzwijgend zijn.

De verhuurder moet akkoord gaan dat je de caravan als hoofdverblijfplaats gebruikt. Dat kan op twee manieren:

• Ofwel staat in de huurovereenkomst uitdrukkelijk dat de caravan bedoeld is als hoofdverblijfplaats (dat is een uitdrukkelijke toestemming);
• Ofwel staat er niets in de huurovereenkomst. In dat geval moet je bewijzen dat de verhuurder wist dat je de caravan als hoofdverblijfplaats zou gebruiken, zonder zich ertegen te verzetten (dat is een stilzwijgende toestemming). 

Eens de verhuurder zijn akkoord heeft gegeven, kan hij die niet meer intrekken.

De verhuurder kan weigeren dat je de caravan als hoofdverblijfplaats gebruikt. Die weigering is alleen geldig als in de huurovereenkomst staat:

• waarom je de caravan van de verhuurder niet mag gebruiken als hoofdverblijfplaats;
• én op welk adres de huurder dan wel zijn hoofdverblijfplaats heeft.

Zinnen in de overeenkomst als ‘de caravan kan niet gebruikt worden als hoofdverblijfplaats’ of ‘de caravan kan enkel verhuurd worden als tweede verblijfplaats’ zijn dus niet voldoende als weigering.