Op 3 februari 2020 is in het Belgisch Staatsblad de nieuwe ‘lijst met veilige landen’ gepubliceerd.
Je kan internationale bescherming krijgen in België als je in je land van oorsprong in gevaar bent en je eigen land je niet kan beschermen.
Voor sommige landen gaat de Belgische overheid ervan uit dat het veilige landen zijn en dat er voor de burgers van dat land algemeen gezien geen risico is op vervolging. Men kijkt daarbij naar de politieke situatie, de wetten en reglementen in dat land en hoe het rechtssysteem er werkt.
De lijst met veilige landen van herkomst wordt minstens 1 keer per jaar geëvalueerd. De lijst is dezelfde als in 2019.
Het gaat om de volgende landen:
- Albanië
- Bosnië-Herzegovina;
- Georgië;
- Noord-Macedonië;
- India;
- Kosovo;
- Montenegro;
- Servië.
Wat als je uit 1 van die landen afkomstig bent en je riskeert er te worden vervolgd?
Kan je dan internationale bescherming vragen en als vluchteling worden erkend in België?
Ja. Om erkend te worden als vluchteling gelden voor iedereen dezelfde voorwaarden, ongeacht uit welk land je komt. De voorwaarden zijn:
- je leven en veiligheid zijn in je thuisland in gevaar op grond van je ras, godsdienst, nationaliteit, politieke overtuiging of omdat je deel uitmaakt van een bepaalde etnische of sociale groep;
- en je kan in je eigen land geen bescherming krijgen.
Opgelet!
Kom je uit een veilig land, dan moet je het Commissariaat-Generaal voor de Vluchtelingen en Staatlozen (CGVS) ervanovertuigen dat er in jouw persoonlijke situatie wel een risico is voor vervolging.
Als je uit een veilig land komt, dan kan het CGVS ook beslissen om je dossier via een versnelde procedure te behandelen. De termijnen zijn korter en je hebt minder tijd om je dossier voor te bereiden. Het CGVS behandelt je dossier in principe binnen de 15 dagen.
Er zijn landen die niet op de 'lijst van veilige landen' staan, maar waarvan je veronderstelt dat het om veilige landen gaat, bijvoorbeeld:
- een land van de Europese Unie: de versnelde procedure toegpast;
-
een land buiten de Europese Unie: de normale procedure wordt toegepast.
- het Commissariaat-Generaal voor de Vluchtelingen en Staatlozen;
- het Agentschap Integratie en Inburgering;
- de brochure ‘Procedure om internationale bescherming’.